راضى
مهما قولنا مش هيحصل
أو نتمنى مده أطول
لازم ييجى اليوم و نرحل
و دى طبيعة الإنسان
و مهما جانى الحزن أكبر
من ما كان قلبى يصور
هقدر أنسى و أقدر أصبر
صبر أيوب ع الأحزان
و لو فارقنى حد مره
و شفت الدنيا بعده مره
و بان عليا الضعف بره
هضحك برضه للزمان
و مهما كان واجعنى ماضى
و جرحه كان مش جرح عادى
بالنصيب أنا قلبى راضى
طول ما قلبى فيه إيمان
أمى
مستحيل استغنى عنك
صعب إنى أعيش فى بعدك
ليا مين فى الدنيا بعدك
دا أنت أول حب ليا
أمى يا أول صحابى
أمى يا راحة عذابى
بتشتكى من طول غيابى
لو غيابى بس نيه
أمى يا أول علامى
بسمك أنت باديت كلامى
بتتمحى فى حضنك آلامى
و تترسم فرحه فى عينايا
أمى نور كل المطارح
أمى بستان خير و طارح
ربتينى بدون مصالح
و كل عمرك ضاع عليا
أمى أنت رضاكى غايه
و مهما هعمل مش كفايه
بادعى ربى يكون معايا
و أوفى من حقك شويه
إبدأ من جديد
صاحبى قالى خلاص مسافر
مع الحياه قررت أعافر
فى الصخر هنحت بالظوافر
عشان فى الدنيا أخذ مكانى
كلامه خلى البال سرح
فى ذكريات قلب إنجرح
و عشان يدور ع الفرح
قال هنسى ذكرى مزعلانى
لقيتنى بقوله خلاص نويت
تسيب صحاب بينهم لقيت
إخلاص و حب و ظل بيت
و مافيهومش حد كان أنانى
يا ريت تلاقى قلوب هناك
تخاف عليك و تكون معاك
و هستنى برضه يوم لقاك
و يوم ما ترجع لينا تانى
و مهما كانت بينا فرقه
مقدرش أنسى صحابى لأه
و لو فاضلى فى قلبى دقه
دى عشانهم مش عشانى
